Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	بندگان 1

4 Poems contain us slaves

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.1-12.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.1

German Translation

[1] الا ای طوطی گویای اسرار
مبادا خالیت شکر ز منقار

[2] سرت سبز و دلت خوش باد جاوید
که خوش نقشی نمودی از خط یار

[3] سخن سربسته گفتی با حریفان
خدا را زین معما پرده بردار

[4] به روی ما زن از ساغر گلابی
که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار

[5] چه ره بود این که زد در پرده مطرب
که می‌رقصند با هم مست و هشیار

[6] از آن افیون که ساقی در می‌افکند
حریفان را نه سر ماند نه دستار

[7] سکندر را نمی‌بخشند آبی
به زور و زر میسر نیست این کار

[8] بیا و حال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار

[9] بت چینی عدوی دین و دل‌هاست
خداوندا دل و دینم نگه دار

[10] به مستوران مگو اسرار مستی
حدیث جان مگو با نقش دیوار

[11] به یمن دولت منصور شاهی
علم شد حافظ اندر نظم اشعار

[12] خداوندی به جای بندگان کرد
خداوندا ز آفاتش نگه دار

[1] Ho O parrot murshid thou that art the utterer of the mysteries of God
Void of sugar of the mysteries of God thy beak mouth be not .

[2] Ever be thy head fresh ,and thy heart happy
For of the line of mysteries of the true Beloved ,a happy picture ,thou displayedest .

[3] With the rivals the Arifs thou utteredest speech head - closed veiled
For God's sake ,uplift the veil of the enigma of the head - closed speech

[4] O Saki On our faces ,a cup of divine truths of rose - water dash
For ,we are sleep - stained ,and wakeful of fortune .

[5] In musical note ,what path is this that the minstrel struck ,
That ,together ,the insensible and the sensible dance

[6] From this opium mystery that the Saki the murshid casteth into wine
To the rivals the Arifs remaineth neither head nor turban so intoxicated on hearing it are they

[7] To the great Sikandar ,they give not that water - of - life
Attainable neither by force nor by gold without God's grace is this matter .

[8] Come and hear the state of the people of pain
In word ,little in meaning ,much .

[9] The enemy of our religion ,became the idol of Chin
O Lord my heart and faith ,keep .

[10] To those veiled the illusory beloved ones utter not the mysteries of intoxication truths
From the lifeless ,senseless wall - picture ,ask not the tale of life .

[11] In the fortune of the standard of Mansur Shah ,
In the ranks of verse ,Hafiz the standard became .

[12] Towards us slaves ,he our praised one did the work of a Lord
O Lord him preserve from calamity .

[1] Immer sey der Verstand die baare Münze des Lebens,Gilt er doch nichts beim Golde der Liebe.

[2] Ha! o Papagey, der von der Liebe Geheimnissen schwätzet,Nie fehl's deinem Schnabel an Zucker!

[3] Immer grüne dein Haupt, und immer sey fröhlichen Herzens,Bist mir ein Bild von den Flaumen des Freundes.

[4] Ein verborgenes Wort hast du zu den Freunden gesprochen,Gott! heb' auf vom Räthsel den Schleier!

[5] Günstiges Glück! bespreng' mich mit Rosenwasser vom Becher,Denn mein Auge ist beflecket vom Schlafe.

[6] Welchen Ton hat der Sänger zu seiner Weise gewählet,Daß die Trunknen und Nüchternen tanzen!

[7] Siehe die Wirkung des Moschus, den der Schenk' in den Wein hat geworfen,Kopf und Dulbend geh'n beide verlohren.

[8] Alexandern ward nicht verlieh'n das Wasser des Lebens,Gold und Gewalt erzwingen nicht solches.

[9] Komm' und höre mir an der Betrübten traurige Lage,Worte sind wenig, und viel ist der Inhalt.

[10] Sina's Götzenbilder, sie sind die Feinde des Glaubens,Herr! bewahre mein Herz und den Glauben.

[11] Nüchtern sag' und erzähle du nie das Geheimniß des Rausches,Seelenkunde frag' nicht von den Gemälden.

[12] In den Reichen der Dichtkunst weht Hafis als die FahneDurch des Schahes schützende Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.22-32.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.22

German Translation

[1] روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

[2] گوشه چشم رضایی به منت باز نشد
این چنین عزت صاحب نظران می‌داری

[3] ساعد آن به که بپوشی تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران می‌داری

[4] نه گل از دست غمت رست و نه بلبل در باغ
همه را نعره زنان جامه دران می‌داری

[5] ای که در دلق ملمع طلبی نقد حضور
چشم سری عجب از بی‌خبران می‌داری

[6] چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می‌داری

[7] گوهر جام جم از کان جهانی دگر است
تو تمنا ز گل کوزه گران می‌داری

[8] پدر تجربه ای دل تویی آخر ز چه روی
طمع مهر و وفا زین پسران می‌داری

[9] کیسه سیم و زرت پاک بباید پرداخت
این طمع‌ها که تو از سیمبران می‌داری

[10] گر چه رندی و خرابی گنه ماست ولی
عاشقی گفت که تو بنده بر آن می‌داری

[11] مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می‌داری

[1] Tis a time when expectant ,us thou keepest ;
Not in the way of others ,thy slaves ,thou keepest .

[2] Not opened towards me became the corner of the eye of thy satisfaction
Like this ,the honour of those possessed of vision thou keepest .

[3] Best that Thou cover up that arm when ,for the sake of colouring ,
In the heart's blood of those full of skill ,Thy hand Thou keepest .

[4] O true Beloved from the stain of grief of separation from Thee ,escaped neither the rose nor the bulbul in the garden
All clamouring ,garment - rending ,Thou keepest .

[6] O eye and lamp since the narcissus of the garden of vision thou art ,
With me ,heart shattered ,the head heavy wherefore is it that thou keepest

[7] From the mine of the other world ,is the jewel of the world - viewing cup of Jamshid the Arif acquainted with m'arifat
From the clay of the pitcher - makers dry zahids desire for this jewel vainly Thou keepest .

[8] O heart the father of experience of the end ,thou art .Wherefore is it that
Desire for the love and the fidelity of these youths thou keepest

[9] Departed heart and faith but truly I cannot speak ,
For in respect of them heart and faith me ,consumed of heart ,Thou keepest .

[10] Though ,profligacy and depravity are our sin ,yet ,
A lover spake ,saying : On them profligacy and depravity the slave Thou keepest .

[11] Hafiz in reproach ,abandon not the day of safety
From the passing world ,what expectation is it that thou keepest

[1] Es ist schon eine gute Zeit, Daß du mich in Erwartung hältst, Und daß du deinen Diener nicht Auf gleichen Fuß mit Andern hältst.

[2] Der Winkel deines Auges ward Zu meinem Wohle aufgemacht, Ist's recht, daß du die Liebenden Auf solche harte Weise hältst?

[3] Weit besser ist's, wenn du den Arm Vor aller Leute Blick versteckst; Du der die Hand stets in das Blut Der Redlichen getauchet hältst.

[4] Es kann sich nicht die Nachtigall, Die Rose nicht von dir befreien, Weil du sie mit zerrißnem Kleid Und Wehgesang von dannen hältst.

[5] O du der mit dem blauen Kleid Noch Ruhe und noch Frieden suchst, Ich weiß, daß auf Geheimnisse Unwissender du vieles hältst.

[6] O meine Lampe, o mein Licht, Narzisse der Betrachtenden, Was treibet dich wohl an, daß du Den wunden Kopf so schwer nur hältst. So lang der Ost, die Nachtigall Den Rosen deine Schönheit liest, So sey versichert, daß du gleich Sie alle in Erwartung hältst.

[7] Es kam der Stoff zum Glas Dschemschids Hieher aus einer andern Welt, Ich weiß, daß du auf Lehm und Thon Der Kannegießer vieles hältst.

[8] Der Vater der Erfahrung bist Nur du mein Herz seit langer Zeit, Ich weiß nicht, wie du Lieb' und Treu' Von Jünglingen für möglich hältst.

[9] Du leer vor allen Andern aus Den Beutel Silber oder Gold, Sobald nach Silberbusichten Du Sehnsucht und Verlangen hältst. Das Herz, der Glaube ist dahin, Doch sprechen kann ich nicht gerad Indem du mein verbranntes Herz Noch immer so von ferne hältst.

[10] Wiewohl die Trunkenheit, der Rausch Nur meine eigne Sünde ist, So sprach ein Liebender doch jüngst, Daß du dazu uns unterhältst.

[11] O bringe nicht mit Traurigkeit Hafis! den Tag des Heiles zu, Ich weiß nicht, was auf dieser Welt Du für Erwartung hegst und hältst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.19-10.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.19

German Translation

[1] آن کس که به دست جام دارد
سلطانی جم مدام دارد

[2] آبی که خضر حیات از او یافت
در میکده جو که جام دارد

[3] سررشته جان به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد

[4] ما و می و زاهدان و تقوا
تا یار سر کدام دارد

[5] بیرون ز لب تو ساقیا نیست
در دور کسی که کام دارد

[6] نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشم خوشت به وام دارد

[7] ذکر رخ و زلف تو دلم را
وردیست که صبح و شام دارد

[8] بر سینه ریش دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد

[9] در چاه ذقن چو حافظ ای جان
حسن تو دو صد غلام دارد

[1] That one the murshid who ,in his hand the cup of divine knowledge hath .
Ever the sovereignty of Jamshid hath .

[2] That water ,wherein Khizr obtained life ,
Seek in the wine - house for life the cup hath .

[3] Pass life's thread into the cup
Wherein ,order of life this thread hath .

[4] Together are we and wine and Zahids and piety ,
Let us see desire for whom the true Beloved hath .

[5] O Saki without thy tress ,there is naught ,
In the time of that one ,who desire hath .

[6] All the ways of intoxication ,the narcissus ,
From thy pleasant eye ,loaned hath .

[7] The mention of thy face and tress ,to my heart ,
Is a great pain that ,morning and evening ,it the heart hath .

[8] On the wounded hearts of the sorrowful ,
Complete saltiness effective towards healing thy lip hath .

[9] O Soul in the pit of the chin ,like Hafiz ,
Two hundred slaves ,thy beauty hath .

[1] Wer in der Hand den Becher hat, Ist's, der das Reich Dschemschidens hat.

[2] Der Quell der Chisern Leben schenkt, Such' in der Schenk', das Glas ihn hat.

[3] Der Seele Leitseil gieb dem Glas, Weil dieses Kraft zu leiten hat.

[4] Mir Wein, dem Mönch Enthaltsamkeit! Wozu der Freund Verlangen hat?

[5] O Schenke, außer deinem Mund Kein Mensch den Wunsch befriedigt hat.

[6] Die Schmeicheleien die Narziß' Vom trunknen Aug' gelernet hat.

[7] Das Haar, die Wang' sind ein Gebet, Das stets mein Herz im Munde hat.

[8] Für wunde Busen dein Rubin Das Salz darauf zu streuen hat.

[9] Zweihunder Sklaven, wie Hafis, Der Brunn des Kinns gefangen hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.91-10.91

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.91

German Translation

[1] کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

[2] قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

[3] امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

[4] یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

[5] شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند

[6] حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

[7] گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند

[8] ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند

[1] One day ,when recollection of us thy musky reed maketh ,
It the reed will take reward : Two hundred slaves that free ,it maketh .

[2] The messenger of Her Highness Salma to whom be safety -
What is it if ,with a kind salutation ,our heart joyous ,she maketh

[3] Examine this Many a treasure of desire will they give thee ,
If prosperous ,one ruined like me ,thy favour maketh .

[4] O Lord into the heart of that Khusrau Shirin Sultan Uvays cast the thought
That ,a passing in mercy ,by Farhad ,he maketh .

[5] For the king -, than a hundred years of piety and of austerity ,better is
A Life to the extent of only an hour ,wherein justice ,he maketh .

[6] Now ,me from foundation ,love's glance for thee hath taken
Let us see ,again ,what thy sage - like thought maketh .

[7] Independent of our praise is thy pure essence
With beauty God - given ,thought of the attirer ,who maketh

[8] Into Shiraz we travelled not to our desire ,
Joyful the day ,when in the service of Sultan Uvays way to Baghdad ,Hafiz maketh .

[1] Wenn sich dein Moschuskiel einmal an uns erinnert, Ist's gleich, als lös'test du zweyhundert Sklaven aus.

[2] Der Bothe Selma's, (Heil sey über ihr beschieden) Was ist's, wenn er mit Gruß mein armes Herz erfreut,

[3] Versuch' es, einen Schatz wird man zum Lohn dir geben, Wenn du ein wüstes Feld dem meinen gleich bebaust;

[4] O Herr! wirf in das Herz Chosrus Schirinens Milde, Er schonet dann mit Huld Ferchadens armes Haupt.

[5] Weit beßer ist's, der Fürst thut Recht in einer Stunde, Als wenn er hundert Jahr' nur in Betrachtung lebt.

[6] Durch Schmeichelei'n hast du des Herzens Bau zerstört, Wenn's weise ist, was soll nun es von neuem bauen!

[7] Dein reines Leben ist des Lobes nicht bedürftig, Schminkt wohl die Kräuslerin, die schlichte Schönheit der Natur?

[8] Hafis fand seinen Wunsch nicht in Schirasens Mauern, Beglückt der Tag, an dem er einst nach Bagdad reis't.